نیشابور،، شهر فیروزه ای، شعر و دانش یکی از شهرستان هایی است که در استان خراسان رضوی با پیشینه ای غنی واقع شده است. نیشابور در دوره های قدیم شهر قابل توجهی بود. این شهر زیبا، امروزه، دومین شهر بزرگ استان خراسان رضوی محسوب می شود. آرامگاه عطار نیشاپوری، شاعر و عارف که در قرن 12 زندگی می کند، یکی از جاذبه های اصلی این شهر است. این مقبره در زمان سلطنت خاندان تیموری ساخته شده است. در عصر قاجار، در زمان محمدعلی شاه قاجار، استاندار خراسان قصد داشت مقبره دیگری به جای آن بسازد اما شرایط نامساعد کشور او را متقاعد به توقف کرد. پس از سلسله قاجار، در زمان سلطنت دومین پادشاه خاندان پهلوی، مقبره به طور کامل در قالبی که هنوز باقی مانده است بازسازی شد. در دهه 1990 ترمیم دیگری بر روی این بنا انجام شد.
لازم به ذکر است مقبره عطار نیشابوری به عنوان میراث ملی کشور ثبت شده است. آرامگاه عطار بین باغی سرسبز و دلپذیر واقع شده است. مقبره کمال الملک، نقاش معروف ایرانی نیز در کنار آرامگاه عطار قرار دارد. آرامگاه کمال الملک یکی از بناهای نمادین مدرن ایران است که توسط هوشنگ سیحون طراحی شده است. نکته قابل توجه هماهنگی این مقبره ها است که مکمل یکدیگر هستند. به نظر می رسد که آن ها قطعات یک مجموعه هستند و نه دو ساختمان جدا از هم. مقبره پرویز مشکاتیان آهنگساز، نوازنده معاصر و از اساتید موسیقی ایرانی در کنار مقبره عطار قرار دارد.
آرامگاه عطار در حدود 10 کیلومتری شهر نیشاپور در جاده مشهد، خیابان عرفان واقع شده است. مقبره عمار خیام، شاعر بزرگی که در قرن یازدهم زندگی می کند نیز در حومه شهر قرار گرفته است. بنابراین با یک سفر کوتاه به نیشاپور می توانید از مقبره بسیاری از شخصیت های تاریخی ایران دیدن کنید. بیست و پنجمین روز از اولین ماه تقویم پارسی روز یادبود عطار است و هر ساله مراسمی برای وی برگزار می شود. وجه تسمیه عطار بخاطر حرفه او است. او آشنا به گیاهان دارویی بود و با نسخه های خود مردم را شفا می داد. برخی روایات در مورد مرگ عطار وجود دارد؛ به نظر می رسد او باید هنگام حمله مغول کشته شده باشد. برخی روایات ادعا می کنند که وی توسط مغولان در نزدیکی دروازه نیشاپور کشته شد و همه نوشته های وی پس از غارت نیشابور سوخته است.
