جنگل های شمال کشور

جنگل های شمال ایران در امتداد دامنه های جنوبی و شرقی رشته کوه البرز واقع شده اند. این منطقه بومی با آب و هوای مرطوب همراه با زمستان های سرد و میزان بارندگی مشخص سالانه است. جنگل ارس یک بار بر منطقه بومی مسلط بود اما تا حد زیادی در ارتفاعات کمتر قابل دسترسی و عقب نشینی از دامنه کوه عقب نشینی کرده است. عقاب ها، غزال ها، پلنگ ها، گوسفندهای وحشی، گرگ ها و انواع پرندگان را هنوز هم می توان به وفور در قسمت شرقی منطقه بومی منطقه یافت.

موقعیت جغرافیایی و توضیحات عمومی

جنگل البرز دامنه های جنوبی و شرقی رشته کوه البرز در شمال ایران را اشغال می کند. این کوه ها تقریباً 1000 کیلومتر به صورت قوسی از آستارا در امتداد سواحل جنوب غربی و جنوبی دریای خزر و به شمال شرقی کشور تا جاجرم گسترش می یابند. منطقه یاد شده از شمال به منطقه بومی جنگل های هیرکانی خزر محدود شده است که دامنه های شمالی و غربی رشته کوه البرز و دشت ساحلی جنوب خزر را اشغال می کند؛ همچنین از شمال غربی به کوه های تالش آذربایجان می رسد و از جنوب با فلات مرکزی ایران رو به رو می شود.

جنگل مذکور در شرق تقریباً تا مرز با ترکمنستان امتداد دارد و سپس در جنوب شرقی تا مسافت 250 کیلومتر امتداد می یابد. سپس تقریباً 140 کیلومتر دیگر دوباره در شمال غربی قلاب می شود. ارتفاع کوه های منطقه به طور کلی از 2000 متر تا 4000 متر است و برخی از قله ها بیش از 5000 متر. کوه دماوند، آتشفشانی خاموش، با 5671 متر ارتفاع بلندترین قله است. این کوه ها از سنگ های آهکی، شیل، ماسه سنگ و توف تشکیل شده اند که شامل 3000 تخت بستر توف در دامنه های جنوبی هستند. سنگ های دگرگونی، سنگ مرمر، آمفیبولیت و سنگ های گرانیتی در البرز مرکزی بسیار یافت می شوند.

وضعیت فعلی جنگل های شمال

این منطقه با کاهش قابل توجهی در پوشش گیاهی رو به رو شده است. جنگلی که روزگاری دامنه های جنوبی کوه های البرز را در بر می گرفت، اکنون عمدتا در بقایای پراکنده و در ارتفاعات بالاتر در مناطق نسبتاً صعب العبور وجود دارد. اگرچه این جنگل در برابر خشکسالی، گرما و سرما مقاوم است اما یک درخت در آن رشد کندی دارد، بنابراین رشد مجدد جنگل های ارس پس از قطع دشوار است. از بین رفتن پوشش گیاهی در مناطق شیب دار معمولاً منجر به فرسایش خاک و کاهش کلی پوشش گیاهی و همچنین تغییر در ترکیب پوشش گیاهی می شود. درختچه های خاردار، درختچه های کوتوله و بالشتک های خار به طور فزاینده ای بر جوامع گیاهی تسلط دارند زیرا گونه هایی هستند که بهتر می توانند در برابر چرا و هرس مقاومت کنند.

مسجد شاه اصفهان

مسجد شاه اصفهان ، با موزاییک های نمادین کاشی کاری آبی و نسبت های بی نقص آن ، یک بنای تاریخی خیره کننده در سر میدان اصلی اصفهان را تشکیل می دهد. از زمان ساخت 400 سال پیش بدون نقص ، به عنوان یادبودی از چشم انداز شاه عباس اول و دستاوردهای سلسله صفوی ایستاده است. گنبد تاجگذاری این مسجد در سال 1629 ، آخرین سال سلطنت شاه عباس ، به پایان رسید.

معماری مسجد

 

اگرچه هر یک از قسمت های این مسجد یک شاهکار است؛ اما وحدت کلیت طرح است که ماندگاری برجای می گذارد و موقعیت درگاه ورودی که از آن عکس زیادی گرفته شده ، نمونه ای است؛ زیرا ارتباط بیشتری با موقعیت قرارگیری در آن دارد. مربع بیش از اهداف معنوی مسجد است. عملکرد پورتال در درجه اول زینتی بود و نقطه مقابل آن را به درگاه قیصریه در ورودی بازار بزرگ ارائه می داد. سنگ های زیرین از سنگ مرمر سفید از اردستان ساخته شده اند و خود درگاه ، با ارتفاع حدود 30 متر ، توسط کاشی مورارک (موزاییک هایی با طرح های هندسی ، نقوش گل و خوشنویسی) توسط ماهرترین هنرمندان عصر، تزئین شده است. طاقچه های پر زرق و برق حاوی قالب های پیچیده استالاکتیت در الگوی لانه زنبوری است. هر پانل طراحی پیچیده خود را دارد. کار بر روی این بنای با شکوه در سال 1611 آغاز شد و چهار سال به طول انجامید. عدم تطابق عمدی در تقارن ظاهری آن ، فروتنی هنرمند را در برابر خدا نشان می دهد.

اگرچه این درگاه برای رو به روی میدان ساخته شده است ، اما مسجد به سمت مکه است ، بنابراین یک راهرو کوتاه و زاویه دار برای اتصال میدان و حیاط داخلی ساخته شده است و بدین ترتیب هرگونه احساس زیبایی در مورد این عدم انطباق را نفی می کند. در داخل حیاط ، استخری برای وضو گرفتن آیینی و چهار ایوان تحمیلی وجود دارد. دیوارهای حیاط حاوی نفیس ترین ایوان های غرق شده است که با هفت رنگی (کاشی های نقاشی شده) از آبی و زرد قاب گرفته شده است. هر ایوان به یک محراب طاقدار منتهی می شود. پناهگاه های شرقی و غربی با نقش و نگارهای مخصوصاً خوب گل روی زمینه آبی پوشانده شده است.

پناهگاه اصلی از طریق ایوان جنوبی وارد می شود. ارزش این است که یک گوشه آرام برای نشستن و تأمل در غنای سقف گنبدی ، با طرح گل رز طلایی (سبد گل) ، احاطه شده توسط دایره های متحدالمرکز از موزاییک های شلوغ در یک زمینه عمیق آبی پیدا کنید. سقف داخلی 36.3 متر ارتفاع دارد ، اما نمای بیرونی به دلیل لایه بندی دوتایی که در ساخت و ساز وجود دارد ، تا 51 متر می رسد. فضای توخالی در این بین مسئول صدای پژواک بلندی است که وقتی پای خود را به سنگ فرشهای سیاه زیر مرکز گنبد می کوبید ، شنیده می شود. اگرچه دانشمندان حداکثر 49 پژواک را اندازه گیری کرده اند ، اما تنها حدود 12 مورد برای گوش انسان قابل شنیدن است - بیش از اندازه ای که یک بلندگو در سراسر مسجد شنیده شود. محراب مرمری و منبر (منبر مسجد) نیز به زیبایی ساخته شده اند.

محراب اصلی مسجد شاه اصفهان

 

محراب اصلی مناظر فوق العاده ای از دو مناره فیروزه ای بالای درگاه ورودی را فراهم می کند. هر یک از آنها با بالکن های برجسته و خط هندسی سفید احاطه شده است که در آنها نام محمد و علی تقریباً بی نهایت تکرار می شوند. در شرق و غرب حرم اصلی حیاط های دو مدرسه واقع شده است. هر دو با برخورداری از شکوه کاشی های سایه دار فیروزه ای نمای خوبی از گنبد اصلی را فراهم می کنند.

مسجد جامع سبزوار

از جاده اصلی هیچ چیز قابل توجهی در مورد مسجد جامع سبزوار وجود ندارد ، اما این امر با ورود به حیاط وسیعی با ایوان های قابل توجه صفوی (تالارهای طاقدار بشکه ای) که بخشی از آن یک قرن پیش بازسازی شده است ، حس کشف را بیشتر می کند.

ایوان جنوبی مسجد که مدخل ورودی به گنبدخانه است 17 متر ارتفاع دارد. عرض دهانه ایوان 5ر9 متر است. بر فراز این ایوان دو مناره‏ی آجری قرار دارد که در اواخر دوره‏ی قاجار به بنا اضافه شده است. در تصویری که از حدود سال 1300 در آلبوم‏خانه‏ی کاخ گلستان موجود است ایوان جنوبی مناره ندارد. پوشش ایوان به شکل رومی است و نمای آن با کاشی هفت رنگ تزیین شده است

کافه ژینو سبزوار

با صدای موسیقی صوفیانه و ایجاد قهوه عالی (40000 تا 55000 IR) در یک دستگاه حرفه ای سیمونلی ، کافه ژینو سبزوار فقط یکی از حداقل پنج قهوه خانه کاملاً شلوغ در خیابان بهار ، نزدیک نیم دایره کوچک پارک است. کیک نیز سرو می شود (25000 IR).

 

روستای زعفرانیه

روستای زعفرانیه که بازدید چندانی نداشته است ، دارای یک کاروانسرای آجری مربوط به دوره صفویه است که در حالت فروپاشی جزئی فوتوژنیک قرار دارد ، اما مهمتر از همه ، درصد زیادی از ساختمانهای کم نظیر گنبدی گلی را از محل استقرار خود حفظ می کند. در قسمت عقب این روستا ، بقایای متلاشی شده ارگ دیواری است که عمدتا 90 سال پیش رها شده و ساختمان های خراب هنوز هم به راحتی قابل ساخت نیستند. افراد محلی استفاده از خانه یخی را به تازگی دهه 1970 به یاد می آورند و یک مهمانسرا محلی مشارکتی وجود دارد - اما حتماً از قبل تماس بگیرید.

روستای زعفرانیه مستقیماً در جنوب مشهد مقدس واقع شده است ، در فاصله کمتر از 40 کیلومتری شرق سبزوار. از سبزوار ، یک مینی بوس زرد روزانه (20000 تومان ، یک ساعت) تا زعفرانیه ساعت 1 بعد از ظهر از سره مصلی ، نزدیک میدان شهودا حرکت می کند و صبح روز بعد ساعت 7 صبح برمی گردد. تاکسی های دربست (30،000 تومان) از ضلع جنوبی میدان سربداران شروع می شوند.

پیشنهاد میکنیم برای استفاده از هوای صاف و طبیعت زیبای شرق ایران، از روستای زعفرانیه دیدن کنید؛ قطعا لذت میبرید!