مسجد شاه اصفهان

مسجد شاه اصفهان ، با موزاییک های نمادین کاشی کاری آبی و نسبت های بی نقص آن ، یک بنای تاریخی خیره کننده در سر میدان اصلی اصفهان را تشکیل می دهد. از زمان ساخت 400 سال پیش بدون نقص ، به عنوان یادبودی از چشم انداز شاه عباس اول و دستاوردهای سلسله صفوی ایستاده است. گنبد تاجگذاری این مسجد در سال 1629 ، آخرین سال سلطنت شاه عباس ، به پایان رسید.

معماری مسجد

 

اگرچه هر یک از قسمت های این مسجد یک شاهکار است؛ اما وحدت کلیت طرح است که ماندگاری برجای می گذارد و موقعیت درگاه ورودی که از آن عکس زیادی گرفته شده ، نمونه ای است؛ زیرا ارتباط بیشتری با موقعیت قرارگیری در آن دارد. مربع بیش از اهداف معنوی مسجد است. عملکرد پورتال در درجه اول زینتی بود و نقطه مقابل آن را به درگاه قیصریه در ورودی بازار بزرگ ارائه می داد. سنگ های زیرین از سنگ مرمر سفید از اردستان ساخته شده اند و خود درگاه ، با ارتفاع حدود 30 متر ، توسط کاشی مورارک (موزاییک هایی با طرح های هندسی ، نقوش گل و خوشنویسی) توسط ماهرترین هنرمندان عصر، تزئین شده است. طاقچه های پر زرق و برق حاوی قالب های پیچیده استالاکتیت در الگوی لانه زنبوری است. هر پانل طراحی پیچیده خود را دارد. کار بر روی این بنای با شکوه در سال 1611 آغاز شد و چهار سال به طول انجامید. عدم تطابق عمدی در تقارن ظاهری آن ، فروتنی هنرمند را در برابر خدا نشان می دهد.

اگرچه این درگاه برای رو به روی میدان ساخته شده است ، اما مسجد به سمت مکه است ، بنابراین یک راهرو کوتاه و زاویه دار برای اتصال میدان و حیاط داخلی ساخته شده است و بدین ترتیب هرگونه احساس زیبایی در مورد این عدم انطباق را نفی می کند. در داخل حیاط ، استخری برای وضو گرفتن آیینی و چهار ایوان تحمیلی وجود دارد. دیوارهای حیاط حاوی نفیس ترین ایوان های غرق شده است که با هفت رنگی (کاشی های نقاشی شده) از آبی و زرد قاب گرفته شده است. هر ایوان به یک محراب طاقدار منتهی می شود. پناهگاه های شرقی و غربی با نقش و نگارهای مخصوصاً خوب گل روی زمینه آبی پوشانده شده است.

پناهگاه اصلی از طریق ایوان جنوبی وارد می شود. ارزش این است که یک گوشه آرام برای نشستن و تأمل در غنای سقف گنبدی ، با طرح گل رز طلایی (سبد گل) ، احاطه شده توسط دایره های متحدالمرکز از موزاییک های شلوغ در یک زمینه عمیق آبی پیدا کنید. سقف داخلی 36.3 متر ارتفاع دارد ، اما نمای بیرونی به دلیل لایه بندی دوتایی که در ساخت و ساز وجود دارد ، تا 51 متر می رسد. فضای توخالی در این بین مسئول صدای پژواک بلندی است که وقتی پای خود را به سنگ فرشهای سیاه زیر مرکز گنبد می کوبید ، شنیده می شود. اگرچه دانشمندان حداکثر 49 پژواک را اندازه گیری کرده اند ، اما تنها حدود 12 مورد برای گوش انسان قابل شنیدن است - بیش از اندازه ای که یک بلندگو در سراسر مسجد شنیده شود. محراب مرمری و منبر (منبر مسجد) نیز به زیبایی ساخته شده اند.

محراب اصلی مسجد شاه اصفهان

 

محراب اصلی مناظر فوق العاده ای از دو مناره فیروزه ای بالای درگاه ورودی را فراهم می کند. هر یک از آنها با بالکن های برجسته و خط هندسی سفید احاطه شده است که در آنها نام محمد و علی تقریباً بی نهایت تکرار می شوند. در شرق و غرب حرم اصلی حیاط های دو مدرسه واقع شده است. هر دو با برخورداری از شکوه کاشی های سایه دار فیروزه ای نمای خوبی از گنبد اصلی را فراهم می کنند.